بررسی موانع مشارکت زنان 30 تا 50 سال در فعالیت های ورزشی تفریحی شهر تهران

چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : هدف این تحقیق بررسی عوامل بازدارنده مشارکت زنان در فعالیت های ورزشی تفریحی (مطالعه موردی شهرداری منطقه 6 تهران) بود. 400 نفر از زنان ساکن منطقه 6 شهرداری تهران در سنین بین 30 تا 50 سال با میانگین سنی 9.77±37.72 سال که درفعالیت های ورزشی شرکت نمی کردند بصورت تصادفی انتخاب شدند. اغلب آزمودنی ها سطح تحصیلات لیسانس (35 درصد)،دارای دو یا سه فرزند ( 34.5 درصد)، دارای مسکن شخصی (49.5 درصد) و متاهل (67.5%) بودند. ابزار این تحقیق پرسشنامه ای با آلفا کرونباخ ( 0.773 = a ) بود. در روش تحلیل عاملی مقدار آزمون kmo به میزان 0.768 گزارش شدکه کفایت نمونه را برای تحلیل عاملی تایید کرد. همچنین مقدار آزمون کرویت بارتلت به میزان (0.00=. p ، 1981.692=.x2) معنا دار بود. تحلیل عامل تاییدی اعتبار سازه را تایید کرد. آزمون نیکویی برازش برازش مدل را تایید کردند لذا نتیجه گیری کلی به لحاظ میزان شاخص های برازش مدل ارائه شده موانع مشارکت زنان و دختران در فعالیت های ورزشی- تفریحی شهر تهران مناسب است. نتایج تحقیق نشان داد که علل عدم مشارکت زنان در فعالیت های ورزشی- موانع زمانی و امکاناتی (0.665 r=)، عامل ساختاری (0.616r=)، موانع خانوادگی (0.505 r=)، موانع درون فردی (0.496 r=)، موانع فرهنگی ( 0.429 r=)، موانع روانی ( 0.394 r=) رابطه معنی داری با موانع مشارکت زنان و دختران در فعالیت های ورزشی- تفریحی شهر تهران (منطقه 6 شهرداری تهران) بودندکه در این بین عامل زمانی و مکانی مهمترین علت عدم مشارکت زنان در فعالیت های ورزشی- تفریحی تعیین گردید. همچنین درعامل موانع ساختاری سوال 4 " امکانات و فضاهای ورزشی در دسترس نیستند"، در عامل موانع درون فردی، سوال 5 "هیچ علاقه و انگیزه ای برای شرکت در فعالیت ورزشی ندارم"، در عامل موانع زمانی و مکانی، سوال1 "لوازم و تجهیزات مناسب برای فعالیت ورزشی ندارم"، در عامل موانع اجتماعی و فرهنگی سوال 7 "به خاطر بی توجهی مسئولان به ورزش زنان انگیزه ای به ورزش ندارم" و در عامل موانع جسمانی و روانی سوال 2 "به دلیل مشکلات جسمانی- حرکتی نمی توانم ورزش کنم" بیشترین ارتباط را با عامل های خود دارند.